*wchodzi głębiej do sadu*
*dostrzega usychające drzewko*

Biedactwo...*musneła delikatnie liście drzewa*

*odsuwa się od drzewka*
*mamrocze coś pod nosem a wokół niej pojawia się jasna poświata*

Gotowe.

*uśmiechnęła sie jakby z ulgą* Nawet nie wiesz jak mnie cieszy ta wiadomość.
*uśmiecha się radośnie*

*spogląda na Garnet* Czyje jest to drzewo?

Hmm.. Nie wiem.. Ale nie mogłam patrzeć jak... no wiesz...

Do kogokolwiek ono należy zawdzięcza ci życie.

Nie tylko mi *uśmiecha się* Możesz odejść.

*znika*

Ostatnio edytowany przez Garnet Til Alexandros (20-01-2009 21:21:29)

*poczuła nagły ból w klatce piersiowej*

Ugh... *zauważyła że jedno z drzew zaczęło gwałtownie marniec*

*wybiega szybko z sadu*

*przywołuje kolejnego eidolona tym razem przypominającego leśnego elfa*
Zaopiekuj się nim i drzewami dusz w tym sadzie.

Jak sobie życzysz wasza wysokośc *kłania się lekko*

*uśmiecha się smutnawo*
Już dawno nikt się do mnie nie zwracał tym tytułem. *spogląda w niebo*

Myślisz, że oni gdzieś tam są?

Umm.. *kiwa delikatnie głową*
Beatrix, Vivi, Eiko.... Zidane *w tym momencie łapie się za serce* Wszyscy...
Wierzę w to iż znów się spotkamy.

To będzie piękny dzień... Wasza wysokość.

Tak..
Posłuchaj Gendel. Zostaniesz tu teraz z tą panią. Ona cię ochroni i pomoże opiekować się drzewami. *uśmiecha się*

Dobrze *uśmiecha sie szeroko*

Wszedł wolno do sadu i podszedł do chłopca.
-Znów się spotykamy... Powiedział cicho patrząc mu w oczy.

Podszedł do chłopca i poklepał go po głowie. Nic nie mówiąc uśmiechnął się do niego i wyszedł z sadu.

*wchodzi powoli i podchodzi do Rem (tak, tak ten eidolon xD)*
Przyszłam spradzic czy wszystko w porządku *uśmiecha się*

Tak.. Tylko chłopiec złapał niegroźne ludzkie przeziębienie.

Rozumiem. Daj mu to. *podaje jej małą butelke lekarstwa*

Dobrze.*idzie do małej chatki w głębi sadu*