Zaczytana wstała z książką w prawej ręce i ze świecą w lewej.
-Angeal Hewley... Genesis... Oboje w oficjalnej wersji uznani za poległych w akcji... Czytała zaczynając przechadzanie się po pomieszczeniu.
-Dobrze pamiętam, co się z nimi stało... Powiedziała do siebie cicho unosząc głowę do góry.

-Skąd się tu wziąłeś?! Krzyknęła oburzona. Nie miała w planach czyjegoś przyjścia w tym momencie. Co prawda słyszała jakieś kroki na korytarzu, ale... To nie mógł być on! Kazała mu przecież jako swemu podwładnemu dać jej spokój na jakiś czas, działalność bractwa w tej okolicy na jakiś czas zawiesić, a także nie próbować jej odnaleźć do czasu odwołania rozkazu.
Jednakże... On faktycznie przed nią stał. Stał i wciąż życzliwie się uśmiechał.

Uspokojona nieco zaczęła wolniutki spacerek po bibliotece...
-Angeal i Genesis... To tylko pierwsze imiona, które zdołałeś usłyszeć. Było ich o wiele więcej... Urwała nagle, czy też zaczęła się zastanawiać nad tym, co powiedzieć dalej.

Uniosła głowę do góry przymykając oczy.
-Można ich wszystkich nazwać dezerterami... Angeal i Genesis służyli dla ShinRy, nosząc tytuł "SOLDIER 1st class". Nie znałam ich osobiście, jednak można powiedzieć, że razem pracowaliśmy. Pamiętasz Zacka? on był uczniem Angeala.
Urwała znów i spuściła głowę w dół. To co mówiła, było dla niej bolesne i słowa z trudem wychodziły z jej ust.
Odwróciła się po chwili i spojrzała Vincentovi w oczy. (Z daleka)
-Gdy tylko się poznaliśmy, zauważyłeś je, prawda? To oczy "zakażone" energią mako... Ja również służyłam dla ShinRy i udało mi się awansować do tego samego stopnia co Angeal, czy Genesis... Jak wolisz, mogę też powiedzieć "do tego samego stopnia, co Sephiroth", bo na jedno wyjdzie...
Spuściła wzrok z Vincenta i ciągnęła dalej.
-Coś zaczęło się dziać... Rozpoczęły się masowe "ucieczki" moich kolegów. Nigdy tego nie rozumiałam. Pracowałam dla ShinRy całą moją duszą i sercem. Kochałam tą pracę i nie tylko dlatego, że chodziło o zabijanie. Wierzyłam, że to ma pomóc ludziom...
Ze spuszoną głową zacisnęła zęby i swoją prawą pięść.
-To była iluzja... Można powiedzieć, że żyłam w kłamstwie. Gdy się o tym dowiedziałam, moje marzenia, sny, ideały... wszystko prysło.

-Ahh... Nie tylko o to chodzi... Powiedziała ze zrezygnowaniem.
Zastanawiała się chwilę, po czym powiedziała: "-Można powiedzieć, że cel mam... Powiem Ci to samo, co Angeal kiedyś, bo jego rozumowanie jest podobne do mojego. Czy panowanie nad światem jest złym celem?"

Ostatnio edytowany przez Ashla (07-07-2009 10:17:46)

-Co w takim razie powiesz na zemstę? Spytała poważnie. W jej głosie nie można było wyczuć śmiechu. Było pewne, że nie żartowała.

Ashla odwróciła się od Vincenta i uniosła znów głowę. Wyglądało to tak, jakby chciała przez sufit ujrzeć niebo...
Po chwili zmrużyła oczy i znów opuściła głowę zakrywając twarz jedną dłonią.
-Zrobili ze mnie potowra, a celem potworów jest najczęściej panowanie nad światem, bądź zemsta... Powiedziała poważnie swoim słodkim, rzadko spotykanym głosem i zrobiła szybki wymach swoją prawą ręką w prawo prostując ją.
Wraz z wykonywaniem tego szybkiego ruchu, Ashli wyrosło (mniej więcej w okolicach prawej łopatki) skrzydło z białym upierzeniem.
Było na tyle duże, że sięgało wysoko nad jej głowę, a także jego długość była dwa razy większa niż jej prawa ręka.
(W sumie Ashla miała dwa skrzydła... Jednak wyglądały one jak jedno, gdyż wyrosły jedynie po prawej stronie jej "pleców". Tak właściwie to drugie było ledwo zauważalne, gdyś było dość małe i niemal chowało się pod tym pierwszym, większym skrzydłem.)


INFO: Wcześniej wspomniane było, że Ashla zaczęła niemalże cytować wypowiedzi Angeala, gdyż zgadzała się z jego 'celem'. Jeśli ktoś chce ujrzeć tę scenę "graficznie", podaję link: http://www.youtube.com/watch?v=LAx1PCbX … re=related .