Jest noc.Właściciel posiadłości podchodzi do bramy lekko ją odpychając i wchodzi do ogrodu. Idzie powoli przez ogród, nie spodziewając się, że komuś spodoba się jego "pulchna" sakiewka. Skradający się za nim chciwy złodziej już zaczął się do niej dobierać swymi sztuczkami, kiedy w powietrzu błysnęło ostrze miecza, odbijające skąpy blask księżyca. W ciągu ułamka sekundy przy szyi złodzieja znalazł się koniec ostrza ze stopu srebra, mithrilu i innych magicznych metali. W bladej dłoni Shairy znajdowała się klinga miecza ze stopu szczerego złota i wysadzana kamieniami szlachetnymi. Shaira ułożył dłoń tak, że miecz stanowił przedłużenie jego ręki.
-Pozwolę ci ujść z życiem jeżeli natychmiast opuścisz moją posiadłość i więcej się tu nie pokażesz.
Powiedział, a złodziej uciekł w popłochu.
Eh... dzisiejsza młodzież nawet kraść dobrze nie umie...
Uśmiechnął się do siebie i poszedł w stronę domu.

Podchodzi do bramy, otwiera ją i na chwilę się zatrzymuje.
Zapach krwi... ktoś jest w zamku... hm... kobieta... tak... to bardzo aromatyczna krew kobiety... i mężczyzna... eh... znowu złodzieje?
Wchodzi do zamku po drodze materializując swój miecz jednoręczny.